Waterschaarste is een onderwerp dat de laatste tijd sterk aan bekendheid wint. Het drinkwatertekort is een schrijnend probleem waar anno 2010 een vijfde van de wereldbevolking last van heeft. Zonder ingrijpen zal in 2030 naar verwachting de helft van de wereldbevolking een tekort aan schoon drinkwater hebben. De meeste westerse landen zijn gewend aan het altijd beschikbaar hebben van schoon water. In sommige landen, zoals Nederland, is het algemene beeld eerder dat er een wateroverschot is.

Oorzaak nummer één is de enorme bevokingsgroei. Verspilling door inefficiënte irrigatiesystemen en toenemende droogte zijn ook belangrijke factoren. Vergeet ook zeker de vervuiling niet: 1 liter olie is genoeg om 1 miljoen liter zoetwater ondrinkbaar te maken.

Afrika, het Midden-Oosten, Noord-China, delen van India en Mexico, het westen van de Verenigde Staten, het noordoosten van Brazilië en de Centraal-Aziatische landen zitten vooral in de gevarenzone. Let wel: ook binnen Europa, inclusief delen van Nederland, dreigen tekorten aan schoon water.

Het is echter belangrijk te beseffen dat waterschaarste een mondiaal probleem is. Tachtig procent van het Nederlandse waterverbruik vindt plaats buiten de landsgrenzen, ook in landen waar al schaarste heerst. Hoe? Je T-shirt had van zaadje katoen tot eindproduct al 2700 liter water nodig. Een ons rundvlees: 1500 liter. Kopje koffie: 140. Reep pure chocolade: 2400 liter.*

Bedrijven zijn hiermee een belangrijke partner in het voorkomen en oplossen van waterschaarste. Doorgaans zijn gigantische besparingen mogelijk in productieprocessen. De ketenverantwoordelijken kunnen producenten in minder ontwikkelde landen hierbij helpen. Uiteindelijk is dit ook eigen belang: niemand is gebaat bij water als schaarse en kostbare hulpbron.